Βερεσέ με το δεφτέρι

Ο Σπήλιος ο Ντέμος ψώνιζε από το μαγαζί του Θανάση του Τυχερού σχεδόν πάντα βερεσέ και τα γράφανε στο μπακαλοδέφτερο. Κάποτε λοιπόν καθίσανε να λογαριαστούνε. Ο Θανάσης μέσα από το πάγκο ξεφυλλίζει το τσαλακωμένο δεφτέρι του διαβάζοντας τα ψώνια ένα-ένα κι ο Σπήλιος απέξω ακούει τα χρέη του και σχολιάζει :

• «Μια οκά αλάτι»! «Μάλιστα, εφτούνο βάλτο Θανάση, το θυμάμαι, είχε ζύμωμα η κυρά μου» συμφωνεί ο Σπήλιος.
• «Μια οκά λάδι»! «Τι λες Θανάση? αμπότε η Σπήλιαινα έφτιασε χαλβά στο σπίτι και δε το θυμάμαι ’γω»?
• «Ένα κουτί σπίρτα»! «Εφτούνο μάλιστα! δε στ’ αρνιέμαι, γιατί ’γω έχω καλό θυμητικό»!!!
• «Μια σακίνα αλεύρι»! «Ούτε φτούνο Θανάση! Από πότε του λόγου σου έγινες αλευροπώλης? Στο χωριό αλευροπώλη το Σιατή ξέρουμε»!!!
• «Μια πήχη αλατζιά»! «Βάλτο και φτούνο, μάλιστα, το ψώνισα για τη ποδιά της τσιούπας»!!!

Προχωρώντας ο Θανάσης στο δεφτέρι του, ο Σπήλιος άκουγε και παραδεχότανε τα πιο φτηνά που είχε ψωνίσει. Τα ακριβά δεν τα θυμότανε!!!

Μετά από πολλές αντιδικίες και πάρε-δώσε, ο Θανάσης ο Τυχερός διαβάζει κατακόκκινος από το θυμό του και το τελευταίο :

• «Τρεις οκάδες πετρέλαιο»!

Τον κοιτάει καλά-καλά ο Σπήλιος ο Ντέμος και έξω φρενών του λέει :

• «Ό,τι σου κατεβάσει γράφεις Θανάση! Αμπότε η Σπήλιαινα είχε φωτοχεσίες και ’γω δε το πήρα χαμπάρι»?

Πηγή : Κώστας Χρ. Βούτας

Περιοδικό ΤΡΟΠΑΙΑ, τεύχος 11